Afgelopen nacht voor het eerst een beetje normaal geslapen sinds ik vorige week fysiek weer overhoop werd gegooid. Vanaf dat moment sliep ik geen dag / nacht een beetje ‘normaal’. Het slapen gaat ook niet volgens de tijd, zoals het maatschappelijk allemaal ‘gepland’ wordt. Het gaat volgens mijn eigen proces en in die zonder zonder dat het aan tijd is verbonden. Nu sliep ik dan weer eens een beetje fatsoenlijk, qua slaapduur. Een nacht eerder sliep ik helemaal niet. Ik was werkelijk de hele dag / nacht wakker en kon de slaap niet vinden. Ik moest gisteren wel denken aan de droom waarin manlijk en vrouwelijk in een soort bol zaten en door delen van die bol alle kanten op konden bewegen. Ik bedacht me het letterlijk had laten zien dat het met gedachte en gevoel letterlijk alle kanten op ging. In feite letterlijk wat die droom liet zien. Nu ik weer meer slaap had droomde ik ook weer en manlijk en vrouwelijk kwamen daar ook weer in voor. Ik werd op een gegeven moment wakker uit een droom en viel weer in slaap. Daarin droomde ik ook weer. Ik herinner me niet veel maar in de eerste droom zag ik manlijk die in een organisatie zat waar iemand iemand naar buiten werd gestuurd. Ik denk dat het een vrouw was en die met mode te maken had. Die vrouw was, voor zover ik me herinner, professioneel in de mode. De man (het manlijke) was niet professioneel maar die liep in een soort kleding rond en werd op een gegeven moment gefotografeerd. Hij maakte geen poses maar stond op een moment in een houding die op dat moment werd gefotografeerd. Het gevoel was dat het juist om de natuurlijke verloop ging in plaats van poses aan te nemen. De houding was met de rug meer naar de camera en met wat gespreide benen. Die houding was niet bewust aangenomen maar kwam voort vanuit waar hij mee bezig was in zijn gewone beweging’. Van de tweede droom herinner ik me alleen dat het om twee ‘stellen’ ging. Het eerste stel werd via een ‘hoop gedoe’ bij elkaar gebracht. Het tweede stel, aan het einde van de droom, kwam spontaan bij elkaar. Dat laatste is me het meest bijgebleven. Er zat een vrouw op een bank of zo met de armen gespreid op de leuning. De man ging naast haar zitten en hij bracht zijn hoofd nar die van haar waarna het een ‘knuffelen met de hoofden’ was. Uiteindelijk was het alsof ze met de mondhoeken een soort zoen deden, wat eruit zag alsof er aan de lippen getrokken werd. De man schoot daarop flink in de lach en zei daarbij iets van ‘ik moet gewoon erg lachen’. De precieze verwoording is me ontgaan maar het gevoel was wel dat het met zijn ontwikkeling te maken had, dat hij in een ‘fase’ zat waarin dat veel gebeurde. Mijn hele ontwikkeling gaat door emotie. Ik herinner me van de afgelopen tijd dat ik een paar dromen heb gehad waarin ook de emotie voor kwam. Het lachen van de man in deze droom zal daar ook mee te maken hebben. Ik hoor de afgelopen dagen ook nog steeds ‘het gezang’. Ik had alleen niet veel geslapen dus ik ben benieuwd hoe dat nu is.