In mijn slaap de afgelopen ochtend zag ik iets aparts. Ik kan me niet herinneren of en wanneer ik eerder iets aparts in mijn slaap heb gezien. Mijn gevoel zegt dat dat wel eens is gebeurd maar wanneer en waarover dat ging herinner ik me niet. Blijkbaar is dat dan al een hele tijd geleden. In mijn slaap zag ik een klein natuurwezentje. Het was een klein takje met een paar kleine blaadjes en een gezichtje. Dat wezentje stak uit mijn linker arm. Toen ik het zag trok ik het met de rechter hand uit de arm. Daardoor was ook te zien dat er kleine wortels aan het uiteinde zaten. Toen ik het uit de linker arm had getrokken, verdween het in de duim van mijn echter hand. Eerst ging de kant met het gezichtje er in, alsof het zich zo naar binnen wrong. Daardoor was er een gat of opening te zien. Vervolgens kwam het een stukje verder weer uit de duim tevoorschijn. Het kwam er niet helemaal uit. Het had zich weer geworteld in de duim. Vervolgens werd ik wakker. Een beetje vreemd beeld en ik heb geen idee wat het betekent of wat het eventueel energetisch laat zien.
Archief
Alle berichten voor de maand januari, 2019
De maand van 12 december tot 11 januari, toen er weinig tot niets gaande was, lijkt een tijd geweest te zijn dat de boel stil stond. De laatste tijd is er weer meer gaande. Zo ook afgelopen ochtend weer in de slaap. Het begon met een beeld van een man en een vrouw. Wat er precies gebeurde is niet duidelijk. Met hen gebeurde er voor zover ik me herinner niet zoveel. Er hing meer een sfeer maar omdat dat geen beeld was is het het moeilijk om het precies te verwoorden. Vooral omdat na het wakker worden meer lichamelijk dingen voelbaar waren. Die sfeer had iets met werk te maken en met tijd. Het leek dat de sfeer er één was waarin de man geen werk meer kon doen zoals hij dat altijd gedaan had. Dat had meer te maken met het feit dat het niet meer in zijn toestand of staat zat waardoor het niet meer in hem zat of mogelijk was doordat hij veranderd was. Ik weet niet wat het precies in hield maar er was in die sfeer wel iets dat belangrijk en nodig was om vooruit te komen of door te kunnen gaan. Gevoelsmatig ging dat om voeding. Aangezien het energetisch is wat gebeurde zal de voeding ook met energie te maken hebben.
Vervolgens was er het beeld van de achtertuin van mijn ouderlijke woning. Een deel was betegeld en daar stond ook een schuur langs. Ik was op dat betegelde gedeelte en ik maakte met de armen de beweging van vleugels. Daardoor kwam ik een stuk van de grond zodat ik vloog. Of beter gezegd, het leek er meer op als leren vliegen door te oefenen en dat ging een tijdje zo door. Op zeker moment probeerde ik te springen en vliegen om zo op het dak van de schuur te komen. Uiteindelijk was ik op het dak en daar was nog iemand bij in beeld, ook een manlijke figuur. Er was energie gaande tussen en rond mijn handen. Wanner in mijn handen tegengesteld op en neer bewoog voelde het als een grote kracht, bijna als een heel krachtig magnetisme. De tweede persoon bewoog later zijn handen aan beide zijden van mijn handen. Daardoor bewogen mijn handen en werd de kracht nog groter. Ik liet mijn schouders en armen zakken alsof die dan ontspannen raakten en eigenlijk naast mijn lichaam zouden moeten zakken. Maar in plaats daarvan hield die kracht de boel op zijn plaats. Vervolgens begonnen alle vingers onafhankelijk te bewegen, zoals bij een fietsbeweging met de benen. Nadat dit even zo door was gegaan werd ik wakker of kwam uit deze energie, net voordat er bij maast mensen begonnen met de woning te verbouwen. Daar waren ze van de week al mee begonnen. Veel boorwerk en het klonk alsof ze een muur in huis met een moker aan het slopen waren. Ik dacht eerst dat ik daardoor uit mijn slaap gehaald werd maar het lijkt er meer op dat ik net voordat ze begonnen wakker werd.
In de vroege ochtend vandaag was er in mijn slaap een energetische gebeurtenis die behoorlijk intens was. Het is alleen totaal niet na te vertellen wat er allemaal gebeurde. Dat is volledig verdwenen en het zou zijn als het volledig na moeten vertellen van een lange film waarbij elk detail verwoord zou moeten worden. Een algemene verwoording van de gebeurtenis is wel weer te geven. Er stond een individu centraal, die als een beeld van een man werd weer gegeven. Het leven van die man werd weer gegeven als een aftakeling van zijn algehele toestand. Te denken valt aan bijvoorbeeld Altzheimer of andere ‘toestand’ waarbij iemand steeds afweziger lijkt te worden in de loop van de tijd, niet meer in contact zijnde met de wereld om hem heen. In deze ervaring was het iets dergelijks, alleen zonder enige naam. De man was in een ruimte, een kamer of zo, met andere mensen om hem heen. Hij was in zo’n toestand waarin hij steeds afweziger leek te worden voor de buitenwereld. Maar van hemzelf uit was hij zich nog steeds gewaar van die buitenwereld. Hij nam nog steeds waar hoe die andere mensen op hem reageerden en hoe ze over hem dachten en hem soms onderling uitlachten. Daardoor kwamen in hem gevoelens op die als spanning opspeelden maar die hij verder niet kon verwoorden of anderszins uitdrukken in contact met de mensen die aanwezig waren. De spanning groeide en op een zeker moment was die zodanig dat hij zo boos werd dat hij in één beweging een grote tafel vol met spullen in één keer volledig leeg zou willen vegen als uiting van die boosheid die in hem opbouwde. Bij niemand in de buitenwereld kwam het op dat hij zich in zijn toestand nog steeds gewaar van hen was en hoe ze zich uit lieten over de man. In het gevoel van die boosheid hield het op en was er een sfeer van waardering. De sfeer gaf het gevoel dat deze man het had gebracht als een rol die hij speelde, ter ere van iemand zijn leven. Die ‘iemand’ werd aan het einde van deze ervaring weer gegeven als een oude man die met een uitgezakte open mond in een stoel zat en daar alleen maar zo zat, niet bewegend en niet in contact met zijn omgeving. Met dat beeld veranderde het bewustzijn van daar naar lichamelijk en was ik me weer gewaar dat ik in bed lag.
De energie werkte nog na tot het als het ware uitgewerkt was. Tijdens dat uitwerken kwam de gedachte ‘ik kijk niet MET met ogen, ik kijk DOOR mijn ogen’. Het gevoel daarbij was dat het van binnenuit was dat iemand DOOR de ogen naar buiten kijkt. Toen de energie uitgewerkt was voelde het wat dat betreft weer meer lichamelijk en was de energie rustiger. Ik viel daarna weer in slaap, werd weer wakker, viel weer in slaap en werd uiteindelijk weer wakker. Volgens mij heb ik nog gedroomd maar daar is helemaal niets van bij gebleven. Het voelde fysiek wel aardig heftig de rest van de dag. Vooral mijn hoofd was het meest intens, zoals het meestal voelt als er iets gaande is. Ik weet niet of het er iets mee te maken heeft maar ik had gisteren een channeling gelezen waar bij ik bewust aan het ademen was. In dat bericht ging het over de energie die gaande is en werd er ook gesproken over de ademhaling. Ik voelde bij de ademhaling dan mijn hele lichaam al reageren en dat is waarschijnlijk nog de spanning die er nog is en die reageert met de ademhaling. Fysiek is het alles bij elkaar nog steeds aardig pittig.
Vandaag in de ochtend wederom energetisch het één en ander dat gaande was in de slaap. Ook nu weer ging het om een manlijke verschijning of beeld. In zijn handen was een grote kracht werkzaam. Dat zal door hem heen gewerkt hebben. In het algemeen werd die kracht aan mensen voelbaar gemaakt die door die kracht geduwd leken te worden. Het grootste deel van de ervaring ging op die manier. Op zeker moment was er een glazen wand of een grote glasplaat die rechtop stond. De man stak zijn hand door de glasplaat. Dat ging gemakkelijk maar hij had daarna een behoorlijk aantal scherven in zijn hand die hij er één voor één voorzichtig uit haalde. Aan het einde van de ervaring was hij in een woonkamer die me doet denken aan de woonkamer van mijn ouderlijk huis. Daar was een andere manlijke verschijning die er verwaarloosd en aangedaan uit zag. Die man zei ‘weet je wel wat je gedaan hebt’? Het werd niet in woorden gezegd maar het gevoel was dat de eerste man de tweede man om het leven zou hebben geprobeerd te brengen. De eerste man zei daarop dat hij dat niet had gedaan. Vervolgens kwam ik uit deze ervaring. Ik had mijn handen op mijn lichaam liggen en die kon ik duidelijk voelen. Het lijkt er dan op dat dat met die ervaring te maken had. Ik heb verder geen idee wat ik over deze ervaring kan zeggen. Opvallend is wel dat deze en de vorig ervaring allebei eindigden met iets dat aan de dood gerelateerd lijkt te zijn.
Er lijkt weer wat te gebeuren in de ontwikkeling. Overdag is er de laatste paar dagen weer wat meer gaande. De emotie leeft weer wat meer en in de slaap was er ook weer wat gaande in de energie vandaag en eergisteren. Eergisteren ging het over het vliegen, wat voorheen ook regelmatig speelde en dat betrof steeds het manlijke. Het vrouwelijke heb ik nog nooit zien ‘vliegen’. Eergisteren speelde het in de slaap af in een beeld van de omgeving van het ouderlijk huis. Langs het blok woningen loopt aan de zijkant een weg met iets van dat blok vandaan een bocht van 90 graden. Een (het) man(lijke) kwam van de andere kant richting het blok woningen. Langs de weg was een strook met gewassen, struiken etc. De bocht werd afgesneden door over dat struikgewas heen te vliegen waardoor er met een hogere snelheid het pad achter het blok huizen in gevlogen werd dan wanneer de weg exact gevolgd zou worden. Tevens werd over de tuin van een woning die langs die weg stond gevlogen waardoor de lijn vrij recht was en de snelheid op zijn hoogst. Dat was het enige wat die ervaring liet zien.
Vandaag was het na een behoorlijke tijd weer eens een heel verhaal dat zich als een soort film toonde en dat aardig tastbaar was. De tastbaarheid is in de loop der tijd minder geworden. Dat zal waarschijnlijk de vooruitgang inhouden. Het hele verhaal is weer niet na te vertellen. Het blijft ook minder bij dan voorheen door de minder wordende tastbaarheid. Ook in deze ervaring was een (het) man(lijke) hetgeen centraal stond. En ook in deze ervaring vloog hij (het) weer. In eerste instantie vloog die hoog waardoor er goed overzicht was over een omgeving. Wat er allemaal precies gebeurde kan ik dan niet meer na vertellen maar de indruk is wel dat het om een soort bevordering ging middels oefening of zo. De (het) man(lijke) had een bepaald gebouw als richting gevend punt. In de ervaring was hij met meer mensen (eigen familie of zo) bij een soort andere familie. Hij was in een omgeving die niet de woning van die andere familie was. Via het gebouw dat een centraal richting gevend punt was wist hij wel waar hij heen zou moeten om bij die woning te komen wanneer hij hoog vloog en overzicht had. Op een zeker moment ging zijn familie terug naar huis. Toen die weg waren zag hij dat ze alle spullen achter hadden gelaten. Ze waren vergeten het in te pakken en mee te nemen. Ze leken een onderkomen te hebben gehad in tenten die vrij groot waren. Hoe dat verder zat is niet duidelijk maar toen die familie weg was kreeg hij een wit jasje, wat doet denken aan een uniform. Later kreeg hij twee epauletten voor op de schouders. De tekens die op er op stonden waren verschillend. Nadat hij het jasje en de epauletten had gekregen kon hij minder hoog vliegen. Hij zag nog wel het gebouw dat als richting gevend centraal punt gezien werd maar hij had niet meer het overzicht dat hij had toen hij hoog vloog. Daardoor kon hij ook niet meer zo goed bepalen waar hij naartoe moest om bij het huis van die andere familie te komen. Hij had ook nog een paar kleinere epauletachtige symbolen die hij in een borstzak, voor zover ik me herinner aan de linker kant.
Op een gegeven moment werd hem verteld dat hij een bepaalde verantwoordelijk had. Daar stonden het jasje en de epauletten symbool voor. Er kwam een kind in beeld. Daar was hij ogenschijnlijk verantwoordelijk voor. Dat kind droeg hij met zich mee bij het vliegen. Dat maakte het dat hij nog lager vloog en soms niet over een object heen kwam. Het bepalen van de richting naar het huis van die andere familie werd ook nog moeilijker of onduidelijker. Het overzicht dat hij eerst was in feite weg en (qua beeld) was hij laag bij de grond. Het beeld veranderde en het speelde zich vervolgens ondergronds af. De man was met het kind ondergronds en twee onguur uitziende manlijke types vormden een bedreiging. Het doet denken aan ongure Mexicaanse types of zo uit oude films. Eén van die twee zag er jonger uit en de ander ouder. De oudere man greep het kind en verdween uit zicht terwijl de jongere zich richtte op de man die verantwoordelijkheid had over het kind. Die had een soort hakbijl in zijn handen (zoals bij bv de slager) en zette die tegen de keel van de jongere man. Daardoor kreeg die jongere man een klein wondje op zijn keel. Hij doodde die jongere man niet maar liet wel merken dat hij niet zou schromen om het wel te doen. Ik denk dat hij die jongere man alleen op afstand probeerde te houden door hem zo af te schrikken. Vervolgens ging hij achter de oudere man aan die het kind had mee genomen. Toen hij daar vlak bij was kwam de jongere man terug en daar raakte hij mee in gevecht. De jongere man zette eerst een mes in zijn schouder maar de man vocht terug. Hij verwondde de jongere man maar zelf werd hij zodanig verwond dat het beeld eruit zag als het verliezen van delen van zijn lichaam. Het is niet eens na te vertellen hoe dat eruit zag. Terwijl hij zo ongeveer in stukken leek te veranderen gebeurde er iets dat ik een flinke tijd geleden ook regelmatig heb ervaren. Vanuit die beleving voelde ik mijn bewustzijn veranderen naar lichamelijk waardoor ik weer gewaar was dat ik in mijn bed lag. De hele ervaring was energetisch. Het was alleen niet meer zo sterk voelbaar als voorheen. Ik heb geen idee wat dit hele gebeuren betekent of laat zien maar het zal nog steeds met de ontwikkeling te maken hebben. Het zal nog met de spanning te maken hebben die er lichamelijk nog is.
Sinds het laatste bericht lijkt er weinig beweging te zijn. Sindsdien zijn er geen energetische ervaringen in mijn slaap en het manlijk en vrouwelijke beeld is ook tot vandaag niet in beeld geweest. Al die tijd waren er alleen dromen en die bleven niet bij als ik wakker werd. Die waren weg en ik kon ze me niet herinneren zodra ik wakker werd. Vandaag in de slaap was na bijna een maand weer het manlijk vrouwelijke beeld aanwezig waar iets in gebeurde maar ook dat is niet echt bij gebleven, Het staat me wel bij dat het om een slaapkamer ging en dat er nog iemand aanwezig was, een ander beeld van een man en een nachtkastje dat open getrokken werd waar allerlei losse dingen als een beetje rommel in leek te liggen. Van het manlijk en vrouwelijk bleef alleen bij dat het vrouwelijk op de man lag, qua beeld gekleed en dat er gezoend werd. Ik denk dat dat met de energie van de keelchakra te maken heeft. Qua emotie is het ook niet erg in beweging. Ik heb het regelmatig koud terwijl de kamer warm is en af en toe moet ik flink niesen wat diep naar beneden door lijkt te werken. Alles bij elkaar lijkt het er op dat het langzaam en moeizaam gaat wat er nog aan spanning speelt. Dat is van top tot teen nog voelbaar. Soms kan ik het wel voelen reageren als ik bewust dieper adem haal. Dan voelt het ook aardig koud. Als er dan zo weinig beweging in lijkt te zitten ben ik het af en toe ook wel weer een beetje beu. Ik heb de afgelopen jaren naast mijn eigen proces ook wel veel gelezen over deze tijd maar daar heb ik dan ook niet zoveel zin in. Wel ben ik dan geïnteresseerd in hoe qua verandering ervoor staat maar ik heb ik geen zin om dan die eindeloze verhalen te lezen over hoe ‘duister’ het is wat er gaande is. Teveel hel en verdoemenis verhalen waar het niet over bewustzijnsverandering gaat. Dat het een heftige tijd is mag duidelijk zijn met al dat extreme machtsvertoon maar het wordt wel uitgelegd als wanhopige pogingen om de macht vast te houden waarbij ze zichzelf volledig bloot geven en alles dus aan het daglicht komt. Dat schijnt erbij te horen als het om de veranderingen gaat. Ik heb er alleen niet meer zo’n zin in om daar nog (of op dit moment) veel over te lezen. Het is wel duidelijk wat het ‘duister’ in houdt. Misschien is het ook wel de bedoeling dat ik er niet zoveel meer over lees. Het heeft voor mij persoonlijk geen beperkend effect maar het kan zijn dat mijn huidige toestand me meer bij eigen lichaam houdt dan dat ik over die ‘shit’ lees die er gaande is. Volgens sommige berichten zou het dit jaar wel eens erg interessant kunnen worden. We zullen het zien. Intussen gaat alles gewoon door. Ik heb maar twee dingen die ik belangrijk vindt: dat mijn eigen proces eens tot een doorbraak komt en dat de tastbare gebeurtenissen eens gaan plaats vinden die de wereld werkelijk zouden veranderen.