Er lijkt iets veranderd te zijn nadat ik de vorige week weer zo overhoop lag. Daarvoor was er een bepaalde drukte qua gedachten, vanuit een spanning die mijn lichaam en vooral hoofd als het ware beheerste. Voorheen ervaarde ik stilte in mijn lichaam en dat was  een beetje weg. Na vorige week is die stilte weer aardig terug. Daardoor ervaar ik echter nog wel wat er nog speelt, fysiek gezien. Er zijn soms nog wel gedachten maar die kan ik soms stil zetten. De emotie is ook weer aardig terug. Dat stond voor vorige week op een laag pitje. Ook door die ‘heersende spanning’ blijkbaar. Nu is ook weer meer voelbaar wat er gebeurt. Mijn lichaam is alles bij elkaar wel weer aardig bezig waarbij alle fysieke spanning nu beter voelbaar is dan voor vorige week. De emotie is dan de beweging die er weer beter in zit. Mijn hoofd is daarbij soms erg ‘gevoelig’ qua spanning. Dat is veel aan de schedel te voelen en dat wisselt in waar het het meest op speelt. Dat voelt dan ook wel meer als een beetje hoofdpijn. Wanneer de emotie er in zit voelt ook mijn hele gezicht soms als een dergelijke spanning maar dat voel minder als een hoofdpijn. Waarschijnlijk zijn de kruin en voorhoofd erg gevoelig vanwege de energie die daar zit, bekend als chakra’s.  Alhoewel het achterhoofd soms ook gevoelig kan zijn. Ik ben niet thuis in de shiatsu etc maar over het hoofd, nek en schouders lopen wel veel energiebanen en zitten er veel drukpunten op. Misschien dat het ook daarom zo gevoelig ligt. Daarbij is mij ooit door de support die ik in het verleden had gezegd dat mijn voorhoofd chakra en kruin chakra met elkaar verweven zijn. Toen ik zei ‘geen wonder dat ik dan steeds zo’n hoofdpijn heb’ werd er gezegd ‘je kunt er ook hele scherpe inzichten door krijgen’. Dan zal het geheel wel eerst ontspannen moeten zijn . Ik kan echter door de ademhaling meestal wel wat effect op hebben. Soms reageert de spanning als ik mijn ademhaling daar op in stel. Dan voel ik (waarschijnlijk) meer de energie reageren en is het gevoel van spanning even weg of minder. Het kan daarbij soms ook tot zweten komen en dat is ook op mijn gezicht voelbaar. Ook weer de werking van spanning. Kortom, er gebeurt in ieder geval weer wat.

In de korte slaap die ik nog steeds heb droom ik wel veel. Dat blijft een wazig verhaal als ik wakker wordt. Ik herinner me het dan niet meer. Alleen energetische gebeurtenissen in mijn slaap blijven tegenwoordig bij en beelden van manlijk – vrouwelijk. Zo’n beeld had ik vandaag ook weer. Het beeld leek in eerste instantie op een soort gevecht in oudere tijden. Een man was (of zat bij) één partij en een vrouw was (of zat bij) een andere partij. De partij van de man zat ergens in een dekking en de man verplaatste zich naar een andere locatie waarbij hij een aardig stuk vooruit ging richting ‘de andere partij’ om vervolgens een ‘tactische’ locatie in te nemen. Hij kwam daarbij in beeld van de vrouw. Die richtte van een aardige afstand een pijl en boog op hem waarop de man al zigzaggend en onwillekeurig door een stuk open terrein bewoog om niet in het schootsveld van de vrouw stil te staan. Terwijl hij zich zo voort bewoog riep hij tegen de rest van zijn partij  ‘schiet, schiet, schiet’.  Dat gebeurde echter niet. Op een gegeven moment stond de man ineens vlak voor de vrouw die dicht bij een soort rotsblok zat. Daarop zette de vrouw een voorwerp op het hoofd van de man, waarschijnlijk bedoeld als doel.  Om te voorkomen dat de vrouw daar op aan zou leggen dook de man op de vrouw met als gevolg een soort orgastisch gevoel. Daardoor werd ik ineens wakker. Ik kan momenteel niets over deze man(lijk)-vrouw(lijk) beelden zeggen. Behalve dan dat het om twee energieën gaat die uiteindelijk in verbinding kunnen zijn. Dan moet ik denken aan een eerdere nachtelijke ervaring waarin het om een viertal contracten ging, verbindingen van manlijk en vrouwelijk in een viertal chakra’s.

De afgelopen tijd was er, achteraf gezien, aardig wat spanning werkzaam. Dat uitte zich in een zekere drukte in gedachten. Tot ik afgelopen maandag een mailtje van mijn vader zag. Daarop reageerde mijn hele lichaam.  Eerst een eerste reactie en dat liep uit tot flinke hoofdpijn en heftig overgeven. Mijn hele lichaam lag weer eens overhoop. Ik lag een paar dagen in bed. Sindsdien is de gedachten veel rustig maar lichamelijk rommelt het tot nu toe continue. Ik heb veel (een soort) pijn in mijn hoofd, vooral in mijn achterhoofd en ook regelmatig  kruin en voorhoofd. Mijn nek voelt soms aardig strak. Dat is het meest heftige van alles, mijn hoofd. Dat gebeurt veel. Maar ook de rest van mijn lichaam is flink bezig. Overal zit wel een bepaalde spanning op en dat gaat aan één stuk door. Soms voel ik het aan mijn hele ruggegraat. De onderrug is zo ook regelmatig voelbaar. Spanning in mijn benen, tot in de voeten. En soms voel ik een hele lijn aan de binnenkant van de benen, helemaal door de binnenkant van de voeten. Soms is er een reactie voelbaar in de grote tenen. De maag voelt ook vaak als een druk die er op zit. Wanneer er dan een boer los komt soms dan lijkt dat wat te ontspannen maar dat gaat soms ook gepaard met wat maagzuur  dat omhoog komt. Slapen zit er nauwelijks in. Ik slaap steeds heel erg kort, een uur tot 1,5 uur. Dan lig ik een lange tijd wakker voordat ik wee in slaap val. Soms drie keer, vannacht maar twee van die korte slaapjes. Gemiddeld zo’n 3 tot 4 uur slaap, misschien iets meer maar zeker niet meer dan vijf tot vijf en een half uur. En die rust heb ik toch echt nodig, al lig ik dan lang in bed. Dat merk ik wel. Een behoorlijk moeizame tijd in de ontwikkeling die gaande is en dat werkt lichamelijk zo te voelen nog steeds door nadat ik weer zo overhoop heb gelegen. En dan ook nog die hete dagen er bij.

Het lijkt er dan op dat het mailtje van mijn vader de trigger was waardoor ik weer zo overhoop kwam te liggen. Het zit hem niet in de inhoud, daar was niets vreemds of ergs aan. Het is een reactie op mijn vader als persoon. Dat heeft met het gezin te maken, zoals dat in elkaar stak. Vaak wordt dat een patroon genoemd. Vroeger, als ik op stap was geweest en ’s nachts thuis kwam gebeurde dat regelmatig. Sinds mijn moeder overleden is speelt dat ook weer. Toen mijn moeder nog ‘leefde’ was dat niet zo. Ons gezin zal één van de vele gezinnen zijn waar dergelijke patronen spelen, vooral omdat het om de oude generaties gaat waar het bewustzijn in ‘slaaptoestand’ is. Dan zijn er veel gezinnen waar geen echt onderling contact is en waar een soort hiërarchie speelt waarbinnen iedereen een positie in neemt. Hechte banden zijn er niet, echt contact is er niet en er kan ook niet gecommuniceerd worden. Dan is er voornamelijk een strijd gaande door macht en / of onmacht. Dat kan overduidelijk gaan maar ook subtiel. In ons gezin was ik net als mijn moeder en mijn broer is als mijn vader. Mijn moeder en ik waren allebei introvert en hielden zo alles binnen. Mijn vader en mijn broer zijn allebei meer extravert. Ik praat soms wel eens met een buurvrouw, een oudere vrouw die ook, net als mijn moeder was, longpatiënt is. Soms nodigt ze me uit voor een kop koffie. Zij is, in tegenstelling tot mijn moeder, heel erg expressief. Ik heb geprobeerd haar uit te leggen hoe dat zit. Dan is de vraag ‘hoe leg je iemand die van de oude stempel is uit hoe dat werkt als je zelf van de oude stempel komt maar daar bewust over mee maakt hoe dat in je lichaam werkt’? Ik bedacht me dat het in de oude generaties dan onbewust is (ziel of geest), het leven wordt niet echt ervaren en overleven is het enige wat over blijft en dat is in een wereld van macht en onmacht. Bewustzijn is iets van de ziel of geest. Hoe leg je dus iemand die van de oude stempel is in het overleven uit wat je met een (inmiddels) wakker bewustzijn ervaart? Dat wordt niet begrepen. Maar al pratende zei ik op een gegeven moment tegen mijn buurvrouw ‘met de één klikt het en met de ander botst het in zo’n situatie’. Later bedacht ik me dat dat de verwoording is zoals je het in het leven tegen komt.  En dat zit als het ware tussen macht / onmacht en bewustzijn in. Dat patroon blijft bestaan omdat je bij de ouders thuis altijd op de plek van het kind staat en dan reageert het ook, net als vroeger, vanuit het kind maar dan innerlijk. Het gaat hem daarbij niet om goed of slecht, positief of negatief enz, zo werkt dat gewoon. Voor zover ik het zie, zijn dit soort zaken de reden waarom er veel gezinnen zijn waar afstandelijkheid en strijd ook op latere leeftijd nog blijven spelen. In het geval van mijn gezin lijkt dat ook zo door het patroon. Ik ben niet zoals mijn vader en intussen ook niet meer zoals mijn moeder was. Ik heb persoonlijk niet dat ik mijn vader niet wil zien. Ik merk aan mijn lichaam en de reactie op mijn vader wel dat ik hem niet ‘kan’ zien. Als een mailtje al zo’n effect heeft op mijn hele lichaam, is het gewoon onmogelijk om hem op te zoeken. Mede doordat mijn hele lichaam sowieso al elke keer heftig bezig is. En het punt is dat ook niemand de schuld gegeven kan worden. Ouders hebben zelf ook een bepaalde opvoeding gehad in een bepaald gezin met een bepaald patroon. Veel oude gezinnen kennen geen hechte banden, andere gezinnen zijn we met elkaar in contact. Het gezin waar ik uit voort kom was in die zin geen hecht gezin waar echt contact was en waar gepraat kon worden. Alleen heb ik persoonlijk blijkbaar wel een heel duidelijke betekenis in dit alles. Ik maak zo’n beetje alles mee wat mogelijk is in het menselijk lichaam, individueel gezien. Dan wordt het voor mij duidelijk en acceptabel. Wat voor mij persoonlijk belangrijk is en bewust is geworden, komt in het gezin waar ik uit niet voort kom helemaal niet voor, op geen enkele manier. Dan lijkt het alsof ik alles in die zin al achter me heb gelaten. Ik heb niets meer nodig, ik ben wat dat betreft los van alles gekomen al is mijn lichaam nog heftig bezig. Het lijkt wel met de huidige tijd te maken te hebben waar veel over geschreven wordt. Het enige gevoel dat ik soms heb is dat ik het wel een keer gehad heb en dat het wel eens mijn beurt mag zijn om door al die heftigheid heen te zijn zodat ik iets nieuws kan ervaren. Het is ook die heftigheid die het maakt dat ik het gevoel heb heb nog tussen twee verschillende ‘levens’ te zitten. Het één bestaat niet meer en het ander is er nog niet. Dan blijft alleen de ontwikkeling over als overgang van het ene naar het andere en dan voelt het vaak of ik dan nog geen kant op kan als mens. Ik kan nog nergens heen, ik kan nog nergens mee beginnen, nergens iets bijdragen enz. in die zin en ik dan nog gekluisterd aan het proces dat me op meZelf houdt en niet meer dan dat. Dat zal voor de oudere generaties, zoals ook mijn vader, totaal niet te begrijpen zijn.

Dat was een langer stuk dan ik voorzien had. Het speelde al wel maar ik twijfelde nog of ik het wel zo zou opschrijven. Maar eenmaal begonnen kwam het er toch wel uit, meer als een verdieping op het patroon wat speelt in, dit geval, het gezin waar ik uit voort kom. Dat zal waarschijnlijk voor velen wel bekend voor komen. Voor de rest heb ik na dat overgeven etc veel minder behoefte om van alles op het internet te lezen, bekijken etc. Dat doe ik in plaats van tv kijken. NU mijn lichaam nog zo bezig is en de gedachtegang rustiger is heb ik dat niet zo. Ik zit weinig op het internet, lees momenteel niet over de zaken die in deze tijd gaande zijn enz. Met mijn lichaam zo bezig heb ik veel meer tijd voor de rust nodig en lichaam bezig te voelen. De gedachtegang was eerst volledig stil maar nu beginnen er al wel wat gedachten te spelen. Ik probeer dan de emotie te vinden zodat er beweging in alles komt. Dat is nog steeds hetgeen iets verandert, al lijkt het soms steeds moeizamer te gaan naarmate het dichter bij het einde komt.

Vreemde droom

Vandaag in de ochtend was het na een tijd weer eens dat ik sliep, droomde, wakker werd, in slaap viel, droomde, weer wakker werd, weer in slaap viel en weer droomde. Van de eerste keer weet ik niet eens zeker meer of ik wel iets gedroomd heb. De tweede keer dromen is ook niet heel duidelijk bij gebleven. Dat lijkt door de derde keer slapen en dromen te komen. Dat was nogal een vreemde droom of meer. In de tweede droom ging het, voor zover bij gebleven, om een woning waar een tent in de tuin bij stond. Er was een stel dat in die tent getrokken die geen ander onderdak hadden. Het voelde alsof die tent van een ex was en alsof dat stel ongeoorloofd er in was getrokken. Daar begon een man, die blijkbaar in het huis woonde, over tegen dat ingetrokken stel. Op een gegeven moment zag het eruit als een enorme tent, toen het van een afstandje gezien werd. Toen leken de mogelijkheden groter en was het alsof het stel er in kon blijven zitten. Wat er nog meer gebeurde is niet duidelijk meer.

De droom, of meer, daarna was erg vreemd. Het betrof een man die qua beeld in een tuin leek te staan die leek op mijn ouderlijk huis. Bij die man ging in zijn linker zij het lichaam open en zoals het beeld was vielen er brokken vlees uit of zo die op de grond vielen. Hij werd onrustig en maakte flink geluid. Het was in eerste instantie een grote opening. Daarna gebeurde hetzelfde terwijl hij zich op een andere plek bevond en er mensen om hem heen waren. Zijn lichaam ging weer open en er viel weer het één en ander aan vlees uit. Dit keer alleen wat minder. Dat gebeurde later nog een keer waarbij het ook weer minder was. Elke keer wanneer dat gebeurde kon hij minder geluid maken. Aan het einde kwam er helemaal geen geluid meer uit. Uiteindelijk was er een vrouw bij hem en hij wilde het laten zien. Hij trok een kledingstuk opzij en er was nu alleen een kleine opening in zijn linker zij te zien maar er viel nu niets uit.  Vervolgens keek hij over zijn schouder en zag in een raam dat hij allemaal bulten op zijn rug had. Die leken gestructureerd te zijn. Er waren vervolgens een paar mensen aanwezig die iets van zijn rug af haalden wat op een soort schilden leek die ook uit ‘lichamelijk materiaal’ bestonden . Hij had een paar ronde schilden op zijn rug waar die bulten op zaten. Die schilden zaten weer op elkaar. Een paar mensen haalden die schilden van zijn rug af, totdat hij alleen nog van die bulten op zijn rug had. De vrouw had iets van een stift of zo en daarmee deed ze iets met de bulten op de rug van de man. Het leek alsof ze hem plaagde. De man draaide zich om en nam een borst van de vrouw in zijn mond. Vervolgens legde hij twee vingers op haar geslachtsdelen waardoor de vrouw ‘gespannen’ werd en meer wilde. Daar hield de droom op en werd ik wakker.

Wat die beelden precies vertellen is me een beetje een raadsel. Vooral vlees en zo dat uit het lichaam valt en de schilden met bulten op de rug van de man. Wat wel opmerkzaam is is dat het om de linker kant gaat. Daar was eerder deze week een enorm hete energie in een droom. Dat was de tweede chakra. Waarschijnlijk heeft het nu ook met die tweede chakra te maken. Het meer intieme beeld speelt daar ook in mee aan het einde. Alhoewel de borst ook met het hart chakra te maken zal hebben, wat ook intimiteit kan zijn. De schilden en bulten op de rug zouden een afscherming geweest kunnen zijn die verwijderd werd. Ik zou zo niet weten wat ik er anders van kan maken. Misschien is dat iets wat niet meer nodig is. Geluid is de keel. Eerst was het geluid aardig hard maar naarmate het minder heftig ging kwam er ook minder geluid uit. En toen er alleen nog een kleine opening te zien was en er niets uit viel, kreeg de man helemaal geen geluid meer los. Dat terwijl het leek alsof hij juist meer op wilde wekken. Dan loopt het vast of zo en komt er niets meer uit. Het zal allemaal met de energie te maken hebben van de keel chakra. Maar blijkbaar ook met andere chakra’s. en dus energie. Het enige dat niet heel duidelijk mee speelde, maar waar waarschijnlijk toch ook wel iets zou spelen, was weer de zonnevlecht. Dan lijkt het er op dat er wederom aan beide kanten van de deur (zonnevlecht) weer het één en ander gaande is. De rug blijft alleen onduidelijk.

Na een tijdje weer emotie

Ik heb een aardige tijd geen emotie ervaren. Daardoor zat er ook niet veel beweging in de ontwikkeling, die juist door emotie werkt.  Gisteravond heb ik (ook) na een aardige tijd weer eens een film gekeken. Door die film ervaarde ik de emotie weer. Het was niet eens een ‘jankfilm’ maar een actiefilm waar ook het één en ander in voor kwam dat raakte en de emotie zo opwekte. Omdat het al een tijdje rustig was, wat dat betreft, was het bijna een opluchting dat er op die manier weer beweging in zat. Dat had ook in mijn slaap weer het één en ander als effect als het om de energie gaat. Het is niet als verhaal terug te halen maar de energie weet ik nog wel. In eerste instantie was er een enorm hete energie die als een straal leek te zijn. Voor zover ik me herinner ging die straal van mij uit. Ik werd op een gegeven moment wakker daaruit, lag een tijdje wakker en viel weer in slaap. Toen was er een elektrische, bliksemachtige,  energie die door mijn armen ging en via mijn handen en vingertoppen naar buiten kwam. Het zag er ook uit als bliksem en er gebeurde het één en ander mee. Ik kon het volgens mij zelf activeren wanneer ik dat wilde en ik kon het zo tonen, het op verschillende manieren gebruiken en zelf de richting ervan bepalen waar het naartoe kon gaan. Daaruit werd ik weer wakker.

Het ziet er naar uit de er door de emotie dan weer meer beweging in het geheel zit. Wat er dan in de slaap zichtbaar is daar blijkbaar ook weer een effect van. Die hete energie ‘straal’ doet me denken aan de tijd toen ik pas bij degene was begonnen dankzij wie de hele ontwikkeling op gang kwam. Rond dezelfde tijd kwam ik in een relatie terecht. Toen dat gebeurde was dat in een groep en kwam ik die vrouw tegen tijdens een oefening. Dat was de ontmoeting en die gebeurde vanuit een energie. Op dat moment zweette ik enorm. Die support in die tijd zei toen dat dat de energie van de milt chakra was. Dat is een hele hete energie. Later begreep ik dat dat een ontmoeting of herkenning was vanuit de vrouwelijke energie als één van twee mogelijkheden van herkenning in de dualiteit. De herkenning vanuit de manlijke energie had ik jaren daarvoor al mee gemaakt. De milt chakra is de tweede chakra. In de slaap was er ook een enorm hete energie dus dat zal dan ook weer de energie van de milt chakra geweest zijn. De elektrische, bliksemachtige energie was ook als bliksem, enorm krachtig en intens. Dat het door de armen ging lijkt dan meer met mijn bovenlichaam te maken te hebben. Het werkte niet verder door naar beneden.  Net als eerder, toen ik in een post de zonnevlecht als een deur beschreef, lijkt het nu ook weer dat er aan beide kanten van de deur iets gaande is. De zonnevlecht (maagstreek) lijkt niet echt mee te reageren. Daar voel ik alleen een spanning of druk. Gedurende de dag kwam er wel een aardige boer los waardoor die spanning of druk minder werd. Hoe dan ook, er is weer wat gaande. Misschien is het in die zin ‘verstandig’ om weer eens wat vaker een film te kijken.

Handen en energie

De energetische ervaring die er soms nog is in mijn slaap lijkt minder intens te zijn. Waarschijnlijk omdat de ontwikkeling alles sterker maakt en daarom de energetische ervaring daardoor minder intens wordt. Zo ook vanochtend in mijn slaap. Ik zag alleen een man dus zie dat als mezelf. Of het moet het de manlijke energie geweest zijn maar dat is ook nog van mezelf. Het ging deze keer ook weer over de energie in de handen. Die was weer heel erg sterk. Er gebeurde van alles met en door mijn handen.  Niet alles is bij gebleven, sommige dingen nog wel. Het begon met het bewegen van de vingers. Die rekten uit tot ze heel erg lang werden en onafhankelijk van elkaar bewogen zoals slangen bewegen. De vingers van beide handen verstrengelden soms en op een gegeven moment ‘versmolten’ de vingers met elkaar in de top. Toen dat gebeurd was zei ik ‘los’ en raakten ze weer los van elkaar. Er kwam ook weer energie uit de handen en de toppen van de vingers. In de lucht werden wat dunne laagjes ijs zichtbaar en dat werd langzaam meer. Er was nog iemand aanwezig, nog een man, en ik zei tegen hem ‘kijk dan wat er gebeurt’. Dat ijs verdween even later weer. Er was daarna een kind dat in één of ander ding zat onder water. Het zag er nogal apart uit en ik weet niet hoe ik dat moet beschrijven. Het doet een beetje denken aan een kindervoertuig. In het dagelijkse leven zou dat een kinderwagen, buggy etc zijn. In dit soort beelden zag het er als iets heel anders uit. Het een soort open voertuig maar het zag er heel anders uit. Ik stond in het water en stak een hand onder water. Van die hand begonnen de vingers te bewegen terwijl ik de hand door het water bewoog. Het kind begon te lachen en volgde de hand. Later was ik langs een waterkant maar wat daar gebeurde is niet bij gebleven. Aan het einde was ik in een gebouw en er was een vrouw die geld nodig had. Daarnaast was er ook nog de man die er eerder was. Ik zag mijn handen veranderen en ik zei tegen de man ‘kijk dan, mijn handen veranderen in goud’. Tussen mijn handen ontstond een grote perfecte ronde gouden bol die vervolgens veranderde in een beeld. Tegen de vrouw die geld nodig had zei ik ‘neem dit’. Het gevoel hierbij was dat ze dat beeld kon verkopen om geld te krijgen. Daar eindigde de ervaring en werd ik wakker.