Soms kom je nog wel eens de vraag tegen of we nou leven of bestaan. Dat is wel een interessante vraag. Mensen denken dat ze vaak iets achter moeten laten om hun bestaan kenbaar te maken. Of is het om kenbaar te maken dat ze geleefd hebben? Mijn interpretatie over bestaan en leven is het volgende. Er is niet één idee over leven en bestaan. Voor mij staat in ieder geval vast dat, wanneer de mens alleen maar bezig is te overleven, beiden niet ervaren kunnen worden. En dat is toch wel waar het gros van de mens mee bezig is: overleven. In de eerste plaats kunnen we ons afvragen wat leven is. Persoonlijk is het mij wel duidelijk geworden dat het niets te maken heeft met wat je doet, het gaat om wie je bent. Het ware leven kan er zelfs toe leiden dat je uiteindelijk niet meer doet wat je altijd gedaan hebt in een naar buiten gerichte maatschappij. Het leven is het leven, zonder regels, oordelen, overtuigingen, voorwaarden, verwachtingen, verplichtingen, vergelijkingen, herinneringen etc. Het leven is een stroom en in die stroom bestaat geen maatschappij want dat is puur overleven wat daar om gaat. Mensen willen dan vaak iets achter laten in de hoop dat ze niet vergeten worden en dat aan hun bestaan of leven herinnert. Maar dan wordt beiden dus niet ervaren, niet het bestaan en niet het leven.
Wat is dan het bestaan. Volgens mij kunnen leven en bestaan met elkaar te maken hebben. Als je alleen van je Zelf uit gaat dan zou je kunnen zeggen ‘ik leef dus ik besta’. Leven is in die zin voelen, ervaren. Maar leven en bestaan gaan niet alleen over ons Zelf. Het leven is ook een groter geheel. Zo ook het bestaan. Die kunnen weer in verschillende verhoudingen gezien worden. Er zou gezegd kunnen worden dat alles wat leeft bestaat maar ook alles wat niet leeft ook bestaat. Dus andersom hoeft ook niet alles te leven wat bestaat. Zo kan ook het leven een onderdeel van het bestaan zijn. De aarde bestaat en daar is leven. De Aarde is echter ook onderdeel van een zonnestelsel. In dat zonnestelsel is niet overal leven. Dan is het bestaan groter dan het leven of het leven is een onderdeel van een groter bestaan. Dan is dus ook een mensenleven een onderdeel van een groter bestaan. Datzelfde geldt met een sterrenstelsel en ook het hele universum. Die bestaan ook maar er is maar weinig leven in dat grotere bestaan. Dan is het leven dus maar een klein onderdeel van dat grote bestaan. Het is zelfs zo dat er een fysiek bestaan en niet-fysiek bestaan is. De geest of de ziel is niet fysiek. Dat leeft niet maar bestaat wel. En het leven bestaat weer niet zonder het bewustzijn dat de geest of ziel is. Het leven is dan in feite lichaam en geest (of ziel) bij elkaar en wel in de stroom. Dat is wat mens-zijn genoemd kan worden en moet dan in feite vanuit dat bewustzijn gezien worden, niet vanuit het hoofd. Dan kan gezegd worden ‘ik leef dus ik besta als mens’. Er is echter ook groter bewustzijn dan de geest of ziel. Een bewust mens kan zelfs ervaren dat het leven bewustzijn in de materie is en dat wordt ‘verbonden ZIJN’ genoemd. In het algemeen kan leven en bestaan dus in verschillende verhoudingen gezien worden. Het is niet één specifieke gedachte over de individuele mens. We hebben dan een eigen leven maar we maken ook deel uit van zowel het leven als het bestaan, in kleinere en in grotere zin.
Bewust zijn in de nieuwe tijd 