Fysiek is het nog steeds een moeizame tijd in de ontwikkeling. Twee en een halve week geleden, op zaterdag, voelde ik me weer eens zoals ik me al zo vaak voelde als ik hoofdpijn had en moest overgeven. Het kwam alleen niet vanzelf los dus ik moest het zelf opwekken om het los te krijgen. Dat deed ik boven de wc. Het kwam er behoorlijk intens uit. Toen dat een beetje klaar was zette ik weer een teiltje water naast mijn bed en ging ik in bed liggen. Ik voelde aan mijn lichaam dat het nog niet klaar was maar op de wc werkte het niet verder. In bed voelde ik de spanning op het borstgebied en in de lijn van de slokdarm. Ik ging op mijn buik liggen met mijn hoofd vlak boven het teiltje. Doordat ik op de spanning lag kwam er nog een heleboel los. De spanning werkte uit en ik moest nog aardig wat overgeven. Dat werkte door in mijn hele lichaam. Op een gegeven moment hield het op en daarmee was het klaar. Voorheen ging het dan nog altijd een tijdje steeds zo door maar dit keer was het na één keer klaar. De volgende dag voelde ik het nog wel aan mijn lichaam maar ik kon wel gewoon weer eten. Dat was een aardig verschil met het verleden. Sindsdien is het fysiek wel een heftige tijd. De emotie is er minder, mijn hele lichaam voelt vaak gespannen en beweging lijkt niet zoveel verschil te maken als eerder. Mijn onderlichaam voelt meestal zodanig alsof het aardig hard is, niet zo ontspannen. Dat loopt door in de bovenbenen. Soms voel ik bepaalde lijnen op mijn hoofd die net zo voelen als wanneer ik hoofdpijn heb en mijn borstgebied staat dan ook in zekere zin ‘strak’ en mijn nek en schouders vast. Dat laatste vooral in de botten en dat is ook nog weer voelbaar aan de schedel(rand). Zo heb ik de laatste tijd weer regelmatig dat ik het hier helemaal zat ben. Het voelt dan ook alsof er nooit een einde aan zou kunnen komen. Dan zijn er maar twee mogelijkheden, of een keer klaar zijn of gewoon vertrekken hier.
’s nacht heb ik de afgelopen tijd, sinds het laatste bericht, wel wat dingen meegemaakt maar dat blijft niet bij als ik weer wakker ben. Dromen blijven helemaal niet bij en een energetische ervaring wat vanuit het manlijke speelde, wat wel aardig intens was, bleef ook niet bij. In de slaap was het wel duidelijk maar als ik wakker was dan was het weg. Afgelopen nacht gebeurde er iets wat nog niet eerder is gebeurd. Het leek een nieuwe ‘stap’ te zijn in de ervaring tijdens de slaap. In die ervaring lag ik ook in bed. Ik lag op mijn linker zij en boven mijn rechter kant voelde ik iets aanwezig. Ik dacht in eerste instantie dat het iets van mij was. Het had geen vorm en was ongeveer net zo lang als ikzelf. Ik stak mijn hand erin en het voelde als een substantie waarvan het gevoel niet te beschrijven is. Omdat ik dacht dat het van mijzelf was probeerde ik het in mezelf te trekken maar dat ging niet. Toen ik mijn hand er doorheen bewoog reageerde het op verschillende plekken. Ik voelde dat een deel van de substantie om me heen zat. Waarschijnlijk doordat ik het in me had proberen te trekken. Later lag het naast me toen ik heel vaag een gezicht zag. Vervolgens kreeg de hele substantie vaag een manlijke vorm. Zo veranderde het langzaam tot het iemand was. Die zag er alleen nog grijs uit. Terwijl die manlijke vorm naast me lag zag ik op zeker moment een paar puntige hoektanden. Ik vroeg ‘ben je een vampier’? Hij bevestigde het maar hij was niet bloeddorstig, Zijn gezicht zag er verder menselijk uit. Waar ik lag had geen vorm van een kamer of specifieke ruimte. Wat later was ik uit bed en die man stond ergens voor me. Er waren gezinsleden bij in beeld gekomen en ik vroeg ‘zien jullie het ook’? Het is niet duidelijk of ze hem zagen, er kwam geen antwoord.
De setting waar het tot dan toe speelde was leeg en grijs. Waar die man was ontstond langzaam een beeld van een andere omgeving. Alles kreeg kleur, ook de man. Hij nam me mee en we liepen door die omgeving. De substantie die om me heen was blijven zitten was veranderd in een jas. Ik voelde zijn voeten een keer en die voelden als harige grote poten. Ik zag niet alles van hem. Terwijl we door de omgeving liepen vroeg ik hem ‘zijn er nog gidsen’? Daarop antwoordde hij ‘er zijn er nog een aantal’. Het klonk alsof er voorheen meer waren geweest. Ik kan de omgeving niet beschrijven maar we kwamen even later langs een dier. Ik voelde iets in mijn lichaam (of energie) dat ik eruit haalde en wat eruit zag als een brokje. Ik gooide dat naar dat dier en die at het op. Geen idee wat dat brokje was. We liepen verder door de omgeving en we kwamen uit bij een soort gemeenschap waar meer bewoners waren. We gingen een soort gebouwtje in waar ik iets te drinken kreeg. Wat ze daar dronken was mij niet bekend. Toen me gevraagd werd wat ik wilde drinken zei ik ‘doe maar sinas’. Iemand zei iets in de zin van ‘een sinas voor jou’ en gaf me een flesje. Mijn reactie was een beetje verbaasd. Ik dacht ‘sinas in deze omgeving’? Alsof ik niet gedacht had dat ze dat hier zouden hebben of kennen. Ik zag op de achtergrond een hele grote constructie die (nog) grijs was en geen vorm had, behalve dan dat het eruit zag als een groot grijs blok. Maar verder zat er geen structuur in zoals bijvoorbeeld ramen, deuren, muren etc.. Het leek nog in aanbouw te zijn. Toen liepen we verder door de omgeving. Er werd wat gepraat (waarvan ik niet meer wet waar het over ging). We kwamen een aantal andere bewoners van die omgeving tegen en terwijl we daar mee praatten kwam ineens mijn broer in beeld. Ik zei tegen de bewoners ‘dit is mijn broer’ en ik noemde zijn naam. Nadat ik hem had voorgesteld zag ik hem niet meer. Ik liep verder door de omgeving met de man. Er gebeurden nog wat dingen die niet helemaal duidelijk zijn gebleven. Op de één of andere manier kwam er een klein dier uit mij te voorschijn. Het leek een beetje op een kip. Hij was klein maar ik zag hem groter worden. Ik zei dan ook ‘wat groeit die snel’. Ik zette hem op de grond en ik haalde weer een ‘brokje’ uit mijn lichaam of energie. Ik gooide dat naar hem toe maar hij at het niet op. Later kwam er nog één of ander klein soort beestje uit me tevoorschijn van onbekend soort en als onbekend beeld. Die bleef klein en sprong in een kuil waar andere kleine ondefinieerbare beestjes in zaten. Terwijl ik nog ergens in die omgeving liep kwam ik ineens bij en lag ik weer in mijn bed. Ik had wel ergens iets van ‘wat was dat allemaal’ maar ik was niet verbaasd of zo. Ik voelde alleen wel nog steeds de spanning van mijn lichaam.
Ik heb het idee dat dit een ervaring is vanuit de kern, meegenomen op een tochtje door iemand of iets anders. In wezen eenzelfde kern maar in een andere vorm. Om daar meer zekerheid over te hebben checkte ik het aan mijn energie. Dan lijkt het erop dat het inderdaad een ervaring was die vanuit de kern was. Voorheen was de ervaring vaak in het bewustzijn van de kern terwijl het gewoon in mijn lichaam was tijdens de slaap. Deze ervaring lijkt er dan één te zijn waarin die kern zelf op een reisje werd meegenomen door de vampierachtige man. Dat klinkt nog een beetje duister en de ervaring bleef ook niet geheel bij. Misschien is dat ook omdat mijn lichaam nog aardig heftig bezig is. Dat voelde ik na de ervaring ook weer. Ik moest nog een beetje bezig met de ademhaling om het iets rustiger te krijgen. Iets wat wel opvallend was was dat ik met mijn onderlichaam op mijn linker zij gedraaid wakker werd en ik had mijn handen op mijn rechter zij liggen. Ik voelde de energie en die voelde zo’n beetje hetzelfde als toen ik in de ervaring mijn hand door de ‘substantie’ bewoog. De emotie was de laatste tijd niet zo bezig maar misschien dat deze ervaring dat weer een beetje aanzwengelt. En misschien dat eventuele vervolg ervaringen duidelijker gaan worden als er meer ontspanning komt in wat er nu nog speelt. Dan zou het omgekeerde zijn, in zekere zin. Voorheen was de ervaring vooral doordat de emotie veel verwerkte. Daardoor werd de ervaring ’s nachts duidelijker. Nu maakte ik een andere ervaring mee die nog niet zo duidelijk is maar die door de emotie duidelijker zou kunnen worden als dergelijke ervaringen blijven komen. Misschien, misschien, misschien. Of is het een gevoel, een soort verlangen vanuit de spanning? Het zal vanzelf duidelijk moeten worden.