Vorige nacht speelde er in mijn bewustzijn of energie iets dat blijkbaar van essentieel belang was. Ik zag drie bekenden, mijn vader, mijn broer en een vrouw die ik van vroeger in mijn hele jonge jaren al kende. Daarover straks meer. Ik was met mijn broer en die vrouw op weg ergens naartoe. Ik zei op een gegeven moment ‘ik ga niet met jullie als stel mee naar dat naar dat feestje’. Mijn broer zei toen dat ik met die vrouw daar naartoe zou gaan. Hij was daar dan zelf niet bij blijkbaar want hij was vanaf toen niet meer in beeld. Later was ik in een omgeving waar een groep mensen aanwezig was. Het voelde als bekenden. Mijn vader was daar ook en we hadden een strijd met elkaar. Later was ik in een ruimte met die vrouw. Ik stond achter haar en ik raakte haar met twee of drie vingers aan. Als reactie trok ze helemaal samen. Daardoor werd ik met een schok weer fysiek. Voorheen voelde ik van mijn bewustzijn veranderen en lag ik weer in bed. Dit ging met een schok. Ik lag met mijn beide handen op mijn zonnevlecht (maagstreek) en ik voelde mijn basis, de miltchakra, de hartchakra en keel. Daar zitten allemaal aspecten van de ziel, behalve de basis. In het hoofd zijn er nog twee maar die voelde ik niet. Of misschien niet bewust. Omdat ik geen ladingen meer heb en mijn lichaam zelf aan het aanpassen is moest dit wel iets zijn wat direct met de ziel te maken hebben. Hoe precies weet ik niet. Dat met mijn vader en mijn broer snap ik wel maar wat die vrouw er mee te maken had was mij onduidelijk. Misschien dat ik haar als ziel ken en dat zij vroeger al iets triggerde in mij. Misschien wordt dat nog eens duidelijk. Het lijkt wel iets te zijn wat belangrijk is om inmijn eigen stroom en verbinding te kunnen komen.
Met mijn vader en broer is het mij wel duidelijk. In ons gezin zat iedereen altijd in zijn hoofd. Dan zijn er geen echte banen die gevoeld moeten worden om ze te ervaren. Dan heb je vanuit je hoofd de overtuiging dat je iemand nodig hebt. Dan heb je dus een situatie waar iedereen eigenlijk op zich staat. We waren dan nog generaties met een slapend bewustzijn en ik was zelf introvert waardoor ik nergens uiting aan kon geven. Maar ik voelde wel alles wat er dan in mezelf speelde. Er waren dan geen banden als mens maar door de ontwikkeling werd me wel duidelijk dat er wel iets is wat vanuit het bewustzijn door generaties heen werkt. Dan ziet het ernaar uit dat ik in de lijn van mijn moeder lig en mijn broer in de lijn van mijn vader. Nadat mijn moeder overleden was zag ik hoe mijn vader en mijn broer met elkaar bezig waren. Daar hoor ik helemaal niet bij. Ik hoor het soms ook aan waar mijn vader over praat. Dat gaat over hem en mijn broer. Mijn broer is naar de Filipijnen verhuisd. Ik hoorde van mijn vader dat hij hem naar het vliegveld had gebracht maar omdat hij ’s ochtends vroeg vloog, waren ze de dag ervoor naar Schiphol gegaan en hadden ze een kamer geboekt en waren ze daar nog wat op stap geweest. In geen van beiden kwam het op om mij ook te vragen. Ik ben in die zin dus bij hen allebei helemaal niet in beeld. Daar heb ik dan persoonlijk geen moeite mee want ik zie wel hoe dat werkt. En dat geeft ook weer het gezin weer en de situatie gezien vanuit het bewustzijn.
Dat met mijn broer en vader is dus wel duidelijk. Die vrouw was wel een verhaal apart voor mij. Ik denk dat het waarschijnlijk al van de lagere schooltijd geweest moet zijn toen ik haar voor het eerst tegen kwam. In die tijd had ik compleet en totaal geen enkel besef van gevoel, gevoelens etc. Ik ervaarde zo’n beetje helemaal niet dat ik bestond, wat dat betreft. Als er dan iets gebeurt is dat ook totaal onbewust en zonder gevoel. Zeker in de situatie waar in me in bevond, energetisch gezien. Wat er dan uit kwam toen ik die vrouw, in die tijd een meisje, tegen kwam ging dan net zo. Hoe onbewust het dan ook was, er gebeurde op een bepaald vlak dan toch iets en dat deed ik dan niet eens ‘met voorbedachte rade’ of met opzet. Dan krijg je alleen maar iets wat als onbewuste jongeling zonder enige gevoelsbeleving stoer moet lijken op dat moment. Dat was de eerst ‘ontmoeting’. Daarna zag ik haar wel vaker en ze liep nog wel eens achter me aan. Maar daar kon ik helemaal niets mee en ik begreep het ook totaal niet. Ik kwam, achteraf gezien, ook alleen maar mijn tekortkomingen of zwakheden tegen, zaken die helemaal niet leefden. Er kon dus nooit iets gebeuren met haar en mij. Later had ze wel iets met mijn broer. Ook niet echt stabiel. Dan was het aan, dan weer uit, dan weer aan en weer uit. Die vrouw kwam als meisje dus wel bij ons thuis en ik zag dus wel van alles gebeuren. Ook met die vrouw. Dat ging me toch niet in mijn koude kleren zitten. Met mijn broer hield dat op een gegeven moment op en korte tijd later had ze iemand anders. Uiteindelijk trouwde ze weer met iemand die ze later tegen kwam en daar heeft ze een gezin mee. Door de tijd heen waren er wel wat momenten waarop er een spanning was met haar en we wel een tijdje met elkaar om gingen zonder ‘gekke dingen’. Ze had twijfels over haar relatie maar kwam wel tot de beslissing om door te gaan. Waarschijnlijk juist door de spanning die er was geweest. Er was ooit eens een situatie waar zij ook in zat en waar het zweet me uit brak. In deze tijd met internet kwam ik haar tegen en ik dacht ‘wat is dit toch?’ Toen gebeurde na een tijdje wat ik vorige nacht mee maakte. En omdat alle chakra’s voelbaar waren, zou het wel iets vanuit de ziel moeten zijn. Dan denk ik aan twee dingen. Of ze triggerde mij alleen maar, of ik ken haar haar allang als ziel en ik kom haar hier in het leven tegen. Maar ja, dat is dan blijkbaar ook confronterend. Ik heb alleen wel met alle drie dezelfde gedachte. Wil ik iets kunnen met hen dan moe ik wel eerst in de stroom zijn en in verbinding. Maar als dat het geval i ben je in verbinding met alle leven. Maar als het om mensen uit mijn leven gaat, en vooral mijn vader en broer, dan is die stroom of verbinding voor mij wel belangrijk want als mens is er nooit enige band geweest wat je met mensen moet kunnen voelen om te ervaren dat je in contact bent met elkaar.
Opmerking:
Sinds deze ervaring merk ik dat het als een verhaal blijft hangen. Maar er is van binnen iets gebeurd. Het kan ook gewoon zijn dat er, net als tijdens de hele ontwikkeling, iets is wat tussen manlijk en vrouwelijk van binnen speelt. Dan zou die vrouw, net als ik al eerder heb ervaren, mijn eigen vrouwelijke kant weerspiegelen als het vrouwelijke waar ik bekend mee ben. Het verhaal zoals dat ging kan dus ook een weerspiegeling zijn van het feit dat de ziel de eenheid van manlijk en vrouwelijk is. Of ik haar als ziel ken zou dan eigenlijk betekenen dat ik als mens mijn eigen ziel en beleving daarvan en daar vandaan zou kunnen gaan ervaren. Dat er iets was rond die vrouw zou dan ook weer de verbinding van manlijk (gedachte) en vrouwelijk (gevoel) van binnen inhouden. Aangezien ik lichamelijk gezien manlijk ben en zij vrouwelijk, weerspiegelt dat het manlijke en vrouwelijke van binnen. Wat ik hierboven dan schrijf is dan alleen maar het verhaal van het verleden. Dan heeft het met die vrouw indertijd in feite alleen maar laten zien hoe het er dan bij mij van binnen uit zag. Dat is door haar dan wel tastbaar geweest want dat was niet met iedereen zo. Dus speelt ze wel een rol. Dan is er wel de vraag of dat vanuit de ziel van ons allebei zo bedoeld is geweest. Er wordt wel door sommigen gezegd dat er op dat vlak afspraken zijn. Het bovenstaande verhaal geeft dan aardig het gevoel dat we elkaar wel iets hebben laten zien maar als mens nooit iets samen hebben gehad in de vorm van relaties of vriendschap. Het was wel voelbaar en gevoel is (dus) gerelateerd aan de ziel want het is als het ware de helft van de ziel. De gedachte is de andere helft. Dan zou het uiteindelijk ook weer wel zo kunnen zijn dat ik haar als ziel (allang) ken. Maar dan denk ik dat, als het nodig of belangrijk is om dat duidelijk te krijgen, er dat wel een keer een situatie komt waardoor dat voelbaar wordt . Zo niet, dan is het ook niet zo belangrijk. Alhoewel het wel mooi zou zijn, menselijk gezien.